Πρόσωπο - Γιάννης Χαντέλης

Ο Γιάννης Χαντέλης που εμφανίζεται στις παραστάσεις «Άλφα εις την ν, όταν η ψυχή συναντάει το σύμπαν» στο Θέατρο Σταθμός και «Να μ’ αγαπάς τα Σάββατα» στο Τσάι στη Σαχάρα μας συστήνεται.

- Πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
Μάλλον τυχαία. Τραγουδούσα, έγραφα και έβλεπα θέατρο από μικρός αλλά δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ ο ίδιος με την υποκριτική. Αφού τελείωσα τις υπόλοιπες σπουδές μου έψαχνα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Συζητώντας το με ένα φίλο μου πρότεινε να πάω σε μια δραματική σχολή. Από την πρώτη μέρα κατάλαβα ότι αυτό ήθελα.

- Είχατε κάποιον άλλο προσανατολισμό πριν ασχοληθείτε με τον χώρο;
Έχω σπουδάσει λογιστική στο ΤΕΙ Χαλκίδας, τραγουδούσα περιστασιακά σε μαγαζιά και εργαζόμουν και εργάζομαι ακόμα και ως σερβιτόρος για βιοποριστικούς λόγους.

- Ποια λέξη ή φράση χρησιμοποιείτε κατά κόρον;
Τώρα τελευταία έχω «κολλήσει» με μια φράση που άκουσα πρόσφατα: «Η φαντασία του ανθρώπου δεν ξεπερνάει τη γνώση του». Πολύ συχνά χρησιμοποιώ το «c’ est la vie» για να προσπεράσω οτιδήποτε άσχημο συμβαίνει.

- Τι σας λείπει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ξεγνοιασιά, η αληθινή αγνότητα εκείνων των ηλικιών και η καθημερινή συναναστροφή με τους φίλους και τις παρέες από κοντά και όχι από οθόνες υπολογιστών και κινητών. Όπως λέω συχνά βρίσκαμε ένα πεζοδρόμιο κάπως μεγαλύτερο και το κάναμε γήπεδο. Γενικώς πιστεύω πως αν προσπαθούσαμε συχνότερα να σκεφτούμε σαν παιδιά όλα τα πράγματα θα γίνονταν απλούστερα.

- Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ελεύθερο χρόνο τον περισσότερο καιρό. Όταν καταφέρνω να βρίσκω προσπαθώ να βλέπω φίλους και να συζητάω. Στις «κλειστές» μου περπατάω στην Ακρόπολη και στην Πλάκα για να ηρεμώ ή στα Εξάρχεια και στην Πατησίων για να παρατηρώ τον κόσμο.

- Τι αγαπάτε και τι όχι στην Αθήνα;
Η Αθήνα είναι μαγική αλλά και αφιλόξενη πόλη. Αγαπάω όλη την περιοχή της Ακρόπολης. Με συγκινεί… Είναι η μήτρα όλου του πολιτισμού και είναι δίπλα μας. Στις ίδιες πέτρες που καθόμαστε στις βόλτες μας κάθονταν οι τόσο ένδοξοι πρόγονοί μας. Μισώ το γεγονός ότι δεν έχει υποδομές για ανθρώπους με αναπηρία, για άστεγους και για αδέσποτα ζώα.

- Ποιο είναι το πιο σημαντικό κριτήριο όταν επιλέγετε μια συνεργασία;
Σίγουρα παίζουν ρόλο το έργο, ο ρόλος, οι αποδοχές και ο χώρος που θα παρουσιαστεί το έργο αλλά νομίζω ότι πιο σημαντικό είναι με ποιους θα συνεργαστείς. Η διαδικασία των προβών είναι ένα ταξίδι. Προσπαθώ λοιπόν να εργάζομαι με «συνταξιδιώτες» που θα με βοηθήσουν να εξελιχθώ, που αγαπούν το επάγγελμα και σέβονται τους συναδέλφους. Θεωρώ πως το θέατρο είναι καθαρά ομαδική δουλειά άρα όσο πιο δεμένη είναι μια ομάδα τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα.

- Εάν βρίσκατε μια χρονομηχανή, πού θα επιλέγατε να ταξιδέψετε;
Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να επιλέξω κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο στην οποία θα ταξίδευα. Κάθε εποχή και κάθε ηλικία παίρνει αξία από το εκάστοτε «τώρα».

- Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Φοβάμαι την αποτυχία στο θέατρο, την μη εξέλιξή μου ως ηθοποιός αλλά και ως άνθρωπος και βέβαια φοβάμαι για τους ανθρώπους που αγαπώ.

-Τι έχετε μετανοιώσει και εάν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, δεν θα ξανακάνατε;
Πολλά πράγματα. Τόσα που μου είναι δύσκολο να επιλέξω ένα πράγμα. Ίσως να γύριζα πίσω στο χρόνο για να ασχοληθώ με το θέατρο νωρίτερα.

- Αγαπημένος ρόλος, συγγραφέας, ηθοποιός (που θα θέλατε να παίξετε)
Αγαπημένοι ρόλοι είναι ο Ριχάρδος ο Γ΄, ο Αστρολέοντας από το έργο «ο Βροχοποιός» και ο Ορέστης από την τραγωδία του Ευριπίδη. Οι συγγραφείς που αγαπώ είναι αρκετοί… Σίγουρα οι τρεις αρχαίοι τραγικοί μας ποιητές, ο Σαίξπηρ, ο Μπέκετ, ο Μίλερ, ο Ουίλιαμς και πολλοί άλλοι.

- Ποια ήταν η πιο αμήχανη ή αστεία επαγγελματική σας στιγμή;
Λόγω του ότι έχω εργαστεί σε αρκετές παιδικές παραστάσεις και οι περισσότερες ήταν διαδραστικές, έχω ζήσει πολλές αστείες στιγμές που έχουν να κάνουν με αντιδράσεις και ατάκες παιδιών. Επίσης αμήχανα έχω νιώσει μετά από το τέλος μιας παράστασης, η οποία απαιτούσε μεταμόρφωση στην εξωτερική εμφάνιση, ενώ συζητούσα με τους συναδέλφους πλησίασε ένας θεατής, έδωσε συγχαρητήρια σε όλους και όταν έφτασε σε εμένα με ρώτησα αν έπαιζα στο έργο! Δεν ξέρω αν πέρασα απαρατήρητος ή πέτυχε η μεταμόρφωση αλλά σε κάθε περίπτωση ένιωσα αμήχανα.

- Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο επίτευγμά σας;
Νιώθω υπερήφανος που έχω παίξει σε παράσταση στο θέατρο Τζένη Καρέζη. Καθώς και για πολλές συνεργασίες μου. Θέλω να πιστεύω όμως ότι το μεγαλύτερο επίτευγμά μου δεν έχει έρθει ακόμα.

- Είχατε κάποιο πρόσωπο που να λειτούργησε σαν ερέθισμα να ασχοληθείτε με τον χώρο;
Θαύμαζα και θαυμάζω αρκετούς ηθοποιούς οι οποίοι με ενέπνευσαν ώστε να ασχοληθώ με το θέατρο και με εμπνέουν ακόμα. Ο άνθρωπος όμως που μου έβαλε το «μικρόβιο» πριν ακόμα το σκεφτώ είναι εκτός του χώρου. Λέγεται Γιώργος Τρίγκατζης ήταν καθηγητής μου στο λύκειο και είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μου μέχρι σήμερα. Εκείνος ήταν που μου πρότεινε να δώσω εξετάσεις σε δραματική σχολή.

- Πως αντιμετωπίζετε τις θετικές και πως τις αρνητικές κριτικές;
Τις λαμβάνω υπόψη μου μόνο όταν είναι τεκμηριωμένες είτε είναι θετικές είτε αρνητικές. Οι άνθρωποι που γράφουν οποιαδήποτε κριτική οφείλουν να το κάνουν για να βοηθήσουν κάποιον ηθοποιό να γίνει καλύτερος. Οι κριτικές τύπου «ήσουν ή δεν καλός» δεν με αφορούν.

- Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σας στόχοι;
Να εργαστώ στον κινηματογράφο, χώρος στον οποίο ακόμα δεν έχω κάνει κάποια δουλειά, να συνεχίσω να εργάζομαι κάθε χρόνο στο θέατρο, να μαθαίνω συνεχώς καινούρια πράγματα από συνεργάτες μου και να γίνομαι συνέχεια καλύτερος σε αυτό που κάνω.

- Πείτε μας που σας βλέπουμε αυτή την περίοδο (και δυο λόγια για την παράσταση)
Αυτήν την περίοδο συμμετέχω στο έργο «Άλφα εις την ν, όταν η ψυχή συναντάει το σύμπαν» της Κωνσταντίνας Γιαμπουράνη σε σκηνοθεσία της Μαρίας Τσαρούχα. Πρόκειται για ένα διαγαλαξιακό, γραφειοκρατικό, σουρεαλιστικό παραμύθι. Το έργο εξελίσσεται σε ένα λογιστικό γραφείο ενός φανταστικού εξωγήινου πλανήτη.  Οι ήρωες του θεατρικού έργου είναι σύμβολα των διαχρονικών αξιών που παλεύουν  να επιβιώσουν και να εργαστούν με εντιμότητα.  Το έργο δείχνει την καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου στον αγώνα του για την επιβίωση και τις παραμέτρους της αναγκαστικής σχέσης του με το υπάρχον οικονομικό και νομοθετικό σύστημα, ενώ παράλληλα μέσα από ένα έξυπνο  χιούμορ θα αποκαλυφθεί η καταλυτική δύναμη που έχει η ενέργεια της αγάπης στην καθημερινότητα. Οι θεατές θα πάρουν πληροφορίες σχετικά με τους γαλαξίες και τους πλανήτες που θα παρουσιαστούν με την χρήση νέων τεχνολογιών επαυξημένης πραγματικότητας, προηγμένα γραφικά κινηματογραφικής ποιότητας video mapping  με motion capture και τεχνολογία που αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο σώμα.Η σκηνοθεσία γίνεται μέσω μιας νέας μεθόδου της ίδιας της Μαρίας Τσαρούχα η οποία «παντρεύει» το method acting με την κβαντική φυσική. Πρόκειται για μέθοδο που αποτελεί εγχειρίδιο ζωής που αφορά στην εξέλιξη και στην ωρίμανση του ηθοποιού μέσα από μεθόδους αυτογνωσίας,  life coaching,  ΕFT (emotional freedom therapy), φιλοσοφικές τοποθετήσεις, NLP ( νευρογλωσσικό προγραμματισμό),  το αξιακό σύστημα με το οποίο πορεύεται ως άνθρωπος μέσα από την ανάλυση της Οδύσσειας και μέσα από την γνώση και τα δεδομένα  της κβαντικής φυσικής. Είναι τέλος σημαντικό να αναφέρω ότι την παράσταση στηρίζουν η Καλλιτεχνική ομάδα «Μεταμόρφωση», η Ένωση Ελλήνων Φυσικών και η Ελληνική Μαθηματική Εταιρία.
Επίσης μετά τη Μεγάλη Εβδομάδα θα ανέβει ξανά για λίγες παραστάσεις το «Να μ’ αγαπάς τα Σάββατα» του Αντώνη Τσιπιανίτη σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Λιακόπουλου στο Τσάι στη Σαχάρα, παράσταση στην οποία έπαιζα φέτος το Χειμώνα.

- Ποια είναι τα επόμενα σας επαγγελματικά βήματα;
Πρόκειται να συμμετάσχω σε δύο έργα της αγαπημένης μου Γωγώς Φάκου που θα ανέβουν σε bar-theatre μέσα στην Άνοιξη κατά πάσα πιθανότητα και επίσης συζητάω συνεργασίες για την επόμενη χρονιά αλλά είναι πολύ νωρίς για να ξέρω με σιγουριά.