Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Πρόσωπο - Μαγδαληνή Παλιούρα

Η Μαγδαληνή Παλιούρα είναι μια πολύ νέα και ταλαντούχα κοπέλα.  Από μικρή ήξερε ότι αυτό που ήθελε να κάνει ήταν να μπει σε έναν κόσμο μαγείας όπως το θέατρο.  Με αδυναμία στα έργα του Τσέχωφ, δεν αρκείται στα κεκτημένα αλλά προσπαθεί διαρκώς να πηγαίνει ένα βήμα παρακάτω.  Έχει κερδίσει με την αξία της την αναγνώριση των συναδέλφων της και με την ομάδα "μανταΜίτσες" παρουσιάζουν σε πανελλήνια πρώτη το θρίλερ εποχής το "Σπίτι των Σταρκ" στο Θέατρο Αλκμήνη.  Της ευχόμαστε να της προκύψουν πολλά όμορφα πράγματα στο μέλλον.  Σας την παρουσιάζουμε.

- Πως αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;
Μικρή, μου άρεσαν πολύ τα παραμύθια. Αγαπούσα τους φανταστικούς τους κόσμους και τους μεταφυσικούς τους ήρωες. Παρακολουθούσα παιδικές παραστάσεις, έβλεπα τα παραμύθια μου να ζωντανεύουν. Ζήλευα τους ηθοποιούς που ζούσαν μέσα σ' αυτά. Ήθελα κι εγώ. Όταν αργότερα ανακάλυψα πως το θέατρο εκτός από μαγεία είναι και ένας δημιουργικός τρόπος έκφρασης, αποφάσισα πως ήθελα να το κάνω κι εγώ.

- Είχατε κάποιον άλλο προσανατολισμό πριν ασχοληθείτε με τον χώρο;
Είχα αποφασίσει ότι προτεραιότητά μου θα ήταν να σπουδάσω θέατρο, οπότε όλη μου η προσοχή ήταν στραμμένη εκεί. Αργότερα, τελείωσα και μια σχολή τουριστικών επιστημών. 

- Ποια λέξη ή φράση χρησιμοποιείτε κατά κόρον;
Πολύ συχνά, χρησιμοποιώ τη λέξη “ελευθερία”. Είναι για εμένα το πιο σπουδαίο αγαθό. Πιστεύω σ' αυτήν, την αναζητώ στις πράξεις μου, στη ζωή μου, απ' τους άλλους. Όταν πιστεύεις σε κάτι καθολικά, είναι λογικό να αναφέρεσαι συχνά σ' αυτό.

- Τι σας λείπει από τα παιδικά σας χρόνια;
Μια ολόκληρη καλοκαιρινή ημέρα. Ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στην πλατεία της γειτονιάς μου με τον αδερφό μου και τους φίλους μας. Να γυρνάμε στο σπίτι πενταβρώμικοι από παγωτό και χώματα, να τρώμε τηγανητές πατάτες στη βεράντα και να μαντεύουμε τι χρώμα θα είναι το επόμενο αυτοκίνητο που θα περάσει. Καμία παραπάνω σκέψη.

- Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Αγαπώ πολύ τους φίλους μου. Μ' αρέσει να περνάω χρόνο μαζί τους. Αγαπώ όμως πολύ και τις ώρες που περνάω μόνη μου. Όπως όλοι οι άνθρωποι, έχω πολύ δικούς μου ρυθμούς που απολαμβάνω ν' ακολουθώ. Έτσι, μοιράζω τον ελεύθερο χρόνο μου σε όμορφες στιγμές επικοινωνίας και σε χαλαρές, σιωπηλές σκέψεις, βόλτες, ή ένα καλό βιβλίο.

- Τι αγαπάτε και τι όχι στην Αθήνα;
Αγαπώ την Αθήνα! Αγαπώ το κέντρο της, έχω επιλέξει να ζω εκεί τα τελευταία χρόνια. Μ' αρέσει η πολυχρωμία και η χαλαρότητά της. Αγαπώ τη γειτονιά μου, τα Εξάρχεια, με στενοχωρούν εικόνες εγκατάλειψης, κτιρίων, ανθρώπων, αξιών. Υπάρχουν αν κοιτάξεις καλά γύρω σου.

- Ποιο είναι το πιο σημαντικό κριτήριο όταν επιλέγετε μια συνεργασία;
Νομίζω η εξέλιξη και τα κίνητρα. Πιστεύω ότι μια δουλειά που επιλέγεις να κάνεις, καθώς και οι άνθρωποι με τους οποίους βρίσκεσαι να συνεργάζεσαι πρέπει να σε εξελίσσουν, να σε πηγαίνουν ένα βήμα παρακάτω, να σε κάνουν καλύτερο. Όπως επίσης, θεωρώ πως για ό,τι κάνεις πρέπει να έχεις ένα κίνητρο, όπως αυτό της προσφοράς και της δημιουργίας.


- Εάν βρίσκατε μια χρονομηχανή, πού θα επιλέγατε να ταξιδέψετε;
Παντού. Στο παρελθόν, στο μέλλον, σ'άλλες παράλληλες διαστάσεις. Είμαι πολύ περίεργη. Και  νομίζω αν μου χαρίσουν μια χρονομηχανή θα πρέπει να μου συγχωρήσουν μια μικρή πλεονεξία.

- Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να γίνει πραγματικότητα ο μεγαλύτερός μου φόβος.

-Τι έχετε μετανοιώσει και εάν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, δεν θα ξανακάνατε;
Καθετί που κάνουμε μας οδηγεί κάπου. Σίγουρα έχω μετανιώσει για πράγματα, αλλά το βλέπω θετικά. Είναι ωραίο να βλέπεις οτι μαθαίνεις και δεν επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη.

- Αγαπημένος ρόλος, συγγραφέας, ηθοποιός;
Νομίζω πως όταν είσαι νέος και γεμάτος όρεξη για δουλειά αντιμετωπίζεις το θεατρικό ρεπερτόριο σαν παιδάκι μπροστά σε πάγκο με καραμέλες. Εγώ πολλές φορές έτσι νιώθω. Παρ' όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα έργα του Τσέχωφ. Ίσως μεγαλώνοντας, κατανοώ καλύτερα το μεγαλείο τους και κάθε φορά που τα ξαναπιάνω βρίσκω και κάτι νέο να θαυμάσω.

- Ποια ήταν η πιο αμήχανη ή αστεία επαγγελματική σας στιγμή;
Κλάψαμε πραγματικά απ' τα γέλια και εμείς οι ηθοποιοί και το κοινό όταν στη μέση της παιδικής παράστασης που παίζαμε, συνειδητοποιήσαμε ότι πάνω στη σκηνή παίζει μαζί μας και ένα μπορντώ σουτιέν που είχε παρασυρθεί καταλάθος απ' τα καμαρίνια.

- Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο επίτευγμά σας;
Συνήθως είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου, παρ' όλα αυτά είμαι χαρούμενη που με έχουν εμπιστευτεί άνθρωποι, τόσο επαγγελματικά και έχουν πιστέψει σε μένα, όσο και φιλικά και μου δίνουν τη χαρά να είμαι δίπλα σ' αυτούς κι εκείνοι δίπλα σε μένα.

- Είχατε κάποιο πρόσωπο που να λειτούργησε σαν ερέθισμα να ασχοληθείτε με τον χώρο;
Όχι,δε θα το έλεγα. Έχω, όμως, δικά μου πρόσωπα που με στήριξαν και με στηρίζουν σ' αυτή μου την απόφαση.

- Πως αντιμετωπίζετε τις θετικές και πως τις αρνητικές κριτικές;
Και οι δύο είναι λόγος να προσπαθήσεις πιο πολύ. 

- Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σας στόχοι;
Ελπίζω στο μέλλον να συνεχίσω να κάνω ενδιαφέρουσες συνεργασίες με αξιόλογους ανθρώπους που θα με εξελίξουν και θα με κάνουν να νιώθω δημιουργική και γεμάτη.

- Πείτε μας που σας βλέπουμε αυτή την περίοδο.
Βρίσκομαι στην ομάδα “μανταΜίτσες”, μια ομάδα- ιδέα της Κωνσταντίνας Νικολαϊδη. Είμαστε οχτώ γυναίκες (Έμμη Χάλαρη, Μαρία- Μελίτα Ψυχογυιοπούλου, Κατερίνα Κωνσταντέλλου, Στέλλα Γεωργουλέα, Μαριλέττα Κυριαζή, Έμμη Μαυρίκα, Νίκη Ανδρικοπούλου) και αυτό τον καιρό παίζουμε κάθε Τετάρτη στις 21:30 και Παρασκευή στις 00:20 στο “Σπίτι των Στάρκ” ένα θρίλερ εποχής σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μουταφτσή και Κωνσταντίνας  Νικολαϊδη. Ταυτόχρονα συμμετέχω στην παιδική παράσταση “Σκύλος με Σπίτι” κάθε Κυριακή πρωί και στην παράσταση “Εκτός Ύλης”, με τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση κάθε Σάββατο και Κυριακή, επίσης στο Θέατρο Αλκμήνη σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαϊδη. 

- Ποια είναι τα επόμενα σας επαγγελματικά βήματα;
Γίνονται ενδιαφέρουσες συζητήσεις και ελπίζω μέσα απ' αυτές να προκύψει κάτι όμορφο. Επίσης, έχουμε τη χαρά με τις μανταΜίτσες να συνεχίσουμε και του χρόνου “το σπίτι των Σταρκ”. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου