Η Άποψή μας για την παράσταση "Ελιγμοί"

Άλλη μια καλογραμένη ιστορία, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.

 Σκληρό περιεχόμενο, όμως συναρπαστικό και ενδιαφέρον ως το τέλος.  Κεντρική ιδέα η κατάχρηση εξουσίας και η σεξουαλική παρενόχληση.  Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε διπλό ταμπλό.  Ένας κατώτερος αξιωματικός σε έναν απλό στρατιώτη και ένας φτασμένος σκηνοθέτης σε έναν επίδοξο ηθοποιό.  Στρατιωτικό “βέρσους” καλλιτεχνικό περιβάλλον.  Τελικά, στη ζωή δε διαφέρουν και πολύ τα δήθεν πολιτισμένα από τα πολύ αυστηρά έως και βάρβαρα εργασιακά περιβάλλοντα.

Η σχέση ενός απλού κοινότυπου ζευγαριού διαταράσσεται όταν η προσωπικότητα εκάστου εξ αυτών βάλλεται βάναυσα από συγκεκριμένα πρόσωπα, σ΄ έναν αγώνα καθημερινής επιβίωσης.  Οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες.  Συγκρούσεις που προκύπτουν από τις διαφορές στην κλίμακα της ιεραρχίας και τις εν γένει κοινωνικές διαφορές.  Και που τελικά οι ρόλοι αντιστρέφονται και οι θύτες γίνονται θύματα, ως αποτέλεσμα και συνέπεια της παντελούς έλλειψης δεοντολογίας και κάποιου στοιχειώδους συστήματος ηθικής.

Με ελάχιστες χιουμοριστικές ατάκες,που έσπαγαν τη μονοτονία του δράματος και τις “άβολες” σκηνές.
Όμορφα δεμένη όλη η θεατρική ομάδα.  Σταθερός, στιβαρός κι ακλόνητος στις πεποιθήσεις του ο Λάζαρος Βασιλείου.  Ιδιαίτερα εντυπωσιακός ο Αλέξανδρος Ντάβρης.  Απεχθής και όσο ψυχρός χρειαζόταν και παράλληλα ευαίσθητος και καλλιεπής στο απολογητικό μέρος του ρόλου.  Εντυπωσιακά προκλητικός και αλλαζονικός ο Τάκης Παρασκευόπουλος απέδειξε ότι δικαίως επιλέχθηκε για το δικό του ρόλο.  Όσο για τη Δήμητρα Στάικου, την απολαύσαμε ως την εύθραυστη τραγική γυναικεία φιγούρα του έργου, η οποία τελικά κατάφερε θριαμβευτικά να μας αποπροσανατολήσει στο τελευταίο μέρος των αποκαλύψεων.

Όσο για τον Θοδωρή Βουρνά, είναι ένας νέος (μόνο ηλικιακά) σκηνοθέτης με πολύ όμως ταλέντο και περίσσια αγάπη γι΄αυτό που κάνει!  Η εμπειρία του τον οδήγησε αβίαστα στην αποτελεσματική διαχείρηση του έμψυχου δυναμικού και των ελάχιστων αντικειμένων.  Μίνιμαλ σκηνικό (όπως άλλωστε αρμόζει σ΄ένα black box), με ευρηματικό το στοιχείο του καθρέπτη.  Ένας εύκολος (;)τρόπος ν΄αντιμετωπίσουμε την αλήθεια.  Εκεί αντικατοπτρίζεται πάντα ο άλλος μας εαυτός, ο πραγματικός!  Μας αρέσει πολύ η σκηνοθετική υπογραφή του!  Κι ας μη ξεχνάμε ότι πολύ πρόσφατα μάλιστα κέρδισε διεθνή αναγνώριση με το κινηματογραφικό του εγχείρημα “Θεατής” (πρώτο βραβείο ταινίας μικρού μήκους στο London Greek Film Festival).

Πολύ ωραία παράσταση.  Ευτυχώς που υπάρχει και το καλό θέατρο για να επαναξιολογούμε συχνότερα τις ηθικές αρχές, τις αξίες, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.